Angèle verraste haar fans door haar nieuwe album, Nonante-cinq, een week eerder dan voorzien te releasen. Een klein verjaardagsgeschenk als het ware, want op 3 december werd de Belgische zangeres 26 jaar! Met een bijhorende Netflix-documentaire én tour is de Brol-zangeres weer helemaal terug van weggeweest.
Er zijn twaalf nummers te ontdekken op het album. De meeste in de bekende poppy stijl van Angèle, maar ook enkele ingetogen nummers hebben een plaats op het eindproduct gekregen. De hit Bruxelles, je t’aime is alvast één van de toppers op het album, gevolgd door de nieuwe single, Démons, met een feature van de rapper Damso. In mei en december 2022 krijgen we de kans om de zangeres live aan het werk te zien in Vorst Nationaal. Er zijn nog enkele tickets beschikbaar, dus grijp je kans!
Donkere gedachten gehuld in leuke poppy tunes.
Op Nontante-cinq, een verwijzing naar haar geboortejaar, geeft de Brusselse zangeres zich helemaal bloot. Donkere gedachten overheersen, maar die worden gelukkig gecounterd door dansbare melodieën. De zangeres zingt over de gevoelens die komen kijken bij haar plotse succes. Een gevoel van euforie, gepaard met verwarring en angst. Ook in haar nieuwe Netflix-documentaire spreekt ze openhartig over de onverwachte roem. “Het gebeurde allemaal zo snel. Ik dacht: ‘Wat doe ik hier?’, ‘Waarom ik?’”
Bruxelles, je t’aime is een ode aan onze hoofdstad, tevens de thuishaven van Angèle. De stad heeft nog steeds een speciale plek in haar hart, zelfs nu ze over heel de wereld toert. Het lied kaart de moeilijkheden van het land België aan, maar heeft vooral een verbindende boodschap. “En als het op een dag uit elkaar valt en we een kant moeten kiezen. Het zou de ergste nachtmerrie zijn, allemaal omwille van de taal.” Zelf een klein zinnetje in het Vlaams doet ons hart nog maar eens smelten. “Laat me het zeggen in het Vlaams, dank je Brussel voor m’n naam.” Dat de verbindende boodschap werkt, is duidelijk. Het lied verovert namelijk zonder moeite de hitlijsten in ons land, waaronder ook de Vlaamse!
On s’habitue gaat over de pijn van het loslaten. De angsten, twijfels en verzuchtingen van een vrouw in haar twenties. Pijnlijk herkenbaar voor sommigen onder ons!
Solo gaat, zoals de titel doet vermoeden, over eenzaamheid. Een nummer over de vragen die liefde en liefdesverdriet met zich meebrengen. Angèle, die onlangs haar relatie met de Franse actrice Marie Papillon stopzette, blijft voortaan liever een tijdje alleen, zo blijkt. “Het is over voor mij, ik heb geen woorden meer”.
Pensées positives, ingeluid met r&b-achtige beats, is een met hoop gevulde song over de nood aan positieve vibes in de wereld, met de krachtige boodschap dat positieve stemmen altijd luider zullen klinken dan de negatieve. Ook hier horen we die herkenbare urban tunes op de achtergrond, vergezeld door een strofe die qua tempo bijna naar rap neigt. Het refrein heeft dan ook de kenmerken van een typisch dance hall liedje: wel heupwiegend, maar net niet sterk genoeg om een hit te worden.
Démons, de tweede single van het album, is een langverwachte collab met de Brusselse rapper Damso. Die insteek geeft het nummer meteen een hevige hip hop influence, wat de breekbare sfeer van de melancholische liedjes op het juiste moment weet te doorbreken. “Hoe kan ik mijn demonen doden?” Zelfs een wereldbekende popster worstelt dus soms met haar negatieve innerlijke stemmen. In de clip die nog maar net is verschenen, zien we een nietsvermoedende Angèle een spiegelpaleis binnengaan, dat later een spookhuis blijkt te zijn. Hier komt ze oog in oog te staan met haar eigen demonen. De verschijning van Damso, de bijpassende choreografie en de opvallende outfits vormen de perfecte ingrediënten voor deze opmerkelijke popclip. Met al bijna 2 miljoen views is de video goed op weg om een heuse hit te worden.
Maar niet alle songs op het album zijn volgens ons een hit in spe. Taxi, Mauvais rêves, Tempête, Mots justes en Plus de sense zijn dan wel op en top Angèle-in-een-melancholische-bui, maar de sombere tunes missen de intrinsieke muzikale kracht om echt op te vallen of om in het oor te blijven hangen. Geen toekomstige hits, maar wel een mooie afwisseling met de poppy songs op het album.
Hoe dan ook, met Nonante-cinq heeft de zangeres alweer een uitstekend album afgeleverd. En wij zijn fan! Nu nog tot mei volgend jaar wachten om haar live aan het werk te zien. Ben jij er ook?
