Twee Londense neven met een gedeelde passie voor muziek. Samen bouwden ze een verslaving op voor de Londense elektronische clubbeats. Mike Sharp en Joel Roberts debuteren met hun langspeler ‘Binary Childhood’. Een soort van liefdeskind tussen The xx en een pure, bijna naakte Caribou.
Advertentie
De band maakte met ‘Binary Childhood’ een erg veelzijdig album. Elektronica dat het ene moment dansbaar is, terwijl het andere moment je stil maakt.
Te beginnen met de groepsnaam. Otzeki, het zou zowel Russisch, Oost-Europees, als Japans kunnen klinken. Otzeki was het resultaat van een zoektocht naar een onbestaande naam. Een naam die nog niet voorkwam op Google.
“I pay the tax / For my sins”
Openen doet Otzeki op ‘Binary Childhood’ met ‘All The Animals’. Een prachtig nummer waar enkel de stem van Sharp, een gitaar en enkele minimalistische elektronische klanken te horen zijn. ‘Pay the Tax’ gooit het tempo voor het eerst de hoogte in. Het nummer baadt naast de zanglijnen van Sharp, in een woelig water van elektronische klanken en een toon van hevig zelfbewustzijn.
Audi RS6 in overdrive
Het steengoede ‘Already Dead’ geeft de eerste tekenen van een sterk duo. Een bewustzijn van leven en dood. De opbouw samen met het catchy refrein zorgen voor een heerlijke song. Alhoewel de titel het niet doet vermoeden, neigt de sound meer naar het leven dan de dood.
“I’m already dead / This life is all in your head”
Een totaal ander gevoel krijg je van ‘True Love’. Het nummer staat strakgespannen van de donkere, krachtige beats. Alsof een Audi RS6 je op een duistere snelweg aan volle snelheid voorbijraast en in zijn kielzog meeneemt voor een krachtige rit. De duistere krachtige baslijnen halen je haast meteen in. Een parel van acht minuten.
Advertentie
Na een flitsend ‘True Love’, brengt Otzeki met ‘Nobody Like You’ drum, gitaar en bas met elektronische klanken. Ze zijn werkelijk van alle markten thuis, alsof de band de soundtrack van een schemerig zomerbos maakt. ‘Are You for Real’ toont de gevoelige kant van Sharp en Roberts. De erg veelzijdige plaat waar tears on the dancefloor nooit ver zijn.
Soundtrack-time
‘Sun Is Rising’ is de soundtrack-song van dit album. Het nummer doet iedere zonsopgang de meest magische ooit worden. Je zou haast mee opstijgen door de synths en zang. Het verlangen naar het onbekende wordt in het ritmische ‘Foreign Love’ helemaal opgegraven. De erg catchy melodie blijft een hele poos hangen.
Advertentie
Single ‘Angry Fix’ toont met zijn videoclip het oneindige verlangen naar online interactie. Het oneindige verlangen naar informatie. Naar nooit bevredigd te zijn, hoelang men ook door foto’s, video’s en berichten scrolt.
‘Walk On’ is een van de meest verraderlijk van het album. De hoge zang samen met orgelgeluiden doen op het eerste zicht haast kerkelijk aan. Na 1’40” komt een glimp van het beestje tevoorschijn. Na een goede 2 minuten evolueert het nummer naar een schimmige technoschijf. Niets is wat het lijkt.
‘Strife’ is een nieuw begin
Met ‘Ships Are Coming In’ en ‘Strife’ wordt de eerste langspeler ‘Binary Childhood’ afgesloten. ‘Strife’ maakt van ieder einde, een prachtig nieuw begin. Om het binair uit te drukken: de plaat neigt veel meer naar 1’en, dan naar 0’en. Sterk debuutalbum van Otzeki. Tijd voor een repeat.