More

    Mooneye brengt eerlijkheid en groei met nieuw album ‘Big Enough’ (★★★★)

    -

    Mooneye is een naam die we al een tijdje in de sector hier en daar voorbij zien komen. Hun eerlijke, maar toch krachtige sound gedefinieerd door frontman Michiel Libberecht en zijn team van top muzikanten/producers, verovert steeds meer harten. Na groot succes met een eerste EP, hun bekroning als Nieuwe Lichting 2019 en drie knallende radiohits speelden ze hun eerste festivalzomer, waar ze zich dan ook direct live bewezen hebben. Nu is de band daar met hun debuutalbum, genaamd Big Enough. Voor iedereen die een beetje voeling heeft met indie-pop en folk: pak een koffietje, zet je onder een dekentje en geniet van deze 40 minuten rust.

    Het album wordt geopend met single Big Enough, die een melancholische intro biedt tot de plaat. Het thema van volwassenwording en groei is heel helder in de opener. Libberecht geeft een sprang van comfort mee in zijn vocals terwijl hij zingt over opgroeien en de wereld trotseren. De song is begeleid door akoestische gitaren, kalme maar trotse drums en een sprang van elektrische gitaar die het nummer perfect complimenteert.

    Na de opener volgt direct de radiohit Bright Lights. Een song met ondersteuning van labelgenote Meskerem Mees. De twee stemmen blenden dan ook direct in de pre-chorus en zetten de sfeer hoopvol op in de start van het album. Er zit een bepaalde drive in het nummer die geaccentueerd wordt door de gedreven drums en het fijne akkoordenschema. Het duo heeft zich, afgelopen zomer, al vaak bewezen met de live shows waar ze samen ook op podium stonden en de zaal wisten te betoveren met niks anders dan hun twee stemmen en gitaren. Bright Lights is de perfecte song om in het album gezogen te worden, aangezien de rest van het album donkerder getint is.

    Only Because Of Her Eyes is een zwaarder geladen nummer. Het nummer zet een bepaald statement neer door de opgewekte instrumentatie, maar de toch hevigere tekst. Er hangt een bepaalde twijfel over de tekst. Het gaat over het verlangen naar iemand, maar niet goed weten hoe of wat. Een thema dat ook weer goed past binnen de rode draad van volwassenwording. Not The One zet het twijfelachtige aan de kant in dit nummer. Libberecht spreekt over het verlaten van een bepaalde situatie. Er zit vastberadenheid in, maar toch ook veel verdriet. Het is een nummer waar je zowel kracht als somberheid in voelt. Een omschrijving die ook bij het album past.

    © Tom Verbruggen

    Are You Lonely Too klinkt een stuk somberder dan de vorige twee nummers. De intro met lang aanhoudende elektrische gitaarnoten, die in contrast staan van de bewegende akoestische gitaar, geeft een heel sleurend maar toch krachtig gevoel. Libberecht zet er dan weer prachtige, eerlijke vocals over die je gelijk mee nemen. Het nummer gaat verder met een duidelijke opbouw die de lading steeds heviger maakt – al is dat steeds op een prachtige manier. Met When The Lights Turn Orange pauzeert Mooneye de intense sfeerschepping met een iets luchtigere song. Beginnend met gitaar en zang word je even tot rust gebracht. Elke partij in dit nummer heeft zijn doel en waarde, wat het nummer nog mooier maakt. Er zit niks in wat er niet in hoeft.

    Don’t Ask Where I’ll Be heeft meer folk invloeden dan de vorige songs – perfect passend bij Libberecht zijn stem. Het is een nummer dat herinneringen oproept aan de moeilijkheid van het opgroeien, volwassen worden, maar vooral jezelf ontdekken en erachter komen wat je wilt doen, wie je bent en hoe anderen in het plaatje passen. Iedereen is uiteindelijk met deze thema’s bezig of het nu bewust of onbewust is. Dit nummer biedt de perfecte opportuniteit om de vragen even te laten liggen en te beseffen dat het normaal is om niet altijd alles te weten. If We Hadn’t Met is na het vorige nummer een stukje meer met rock geladen. Denk aan zwaardere gitaren en luidere drums. Frustratie is duidelijk te horen in het nummer, wat perfect doorzet op het vorige nummer.

    Niet begrepen worden

    Dan zijn we toegekomen aan een van die andere sterke singles. Fix The Heater is momenteel het populairste nummer op streamingdiensten. De song raakt en neemt je meteen mee vanaf de eerste zin: “I feel lonely and I’m cold again, can someone fix the heater”, zingt Libberecht. Er is een bepaalde nood aan de medemens en comfort bij een ander. Het is niet alleen iets dat iedereen het afgelopen jaar heeft gevoeld, maar we voelen het ook weleens als alles even teveel wordt.

    Mooneye heeft het over niet begrepen worden door een naaste. Het gevoel dat je nergens heen kunt, terwijl je weet dat het op lange termijn waarschijnlijk niet zo zwaar geladen meer zal aanvoelen. Al maakt dat, op het moment zelf, geen verschil.

    Het album afsluiten doet Mooneye met het intieme My Routine. Het is alsof Libberecht in je oor komt fluisteren, maar met aangename instrumentatie erbij. Een prachtige eerlijke afsluiter van een album dat zeker de moeite waard is om even van begin tot eind op te zetten en mee weg te varen.

    Het belooft dan ook een heuse live ervaring te zijn, Mooneye start binnenkort zijn tour door Nederland, België en Duitsland. Alle data zijn hier te vinden en het album is te beluisteren op alle streamingdiensten.

    Advertentie
    Advertentie

    Lees Meer

    Advertentie