More

    Two Door Cinema Club @ Ancienne Belgique, AB: Wilder dan verwacht (★★★★)

    -

    Advertentie
    Advertentie

    De Noord-Ierse band Two Door Cinema Club stond maandagavond voor een bijna-uitverkochte AB. Het was de laatste stop op hun Europese tour, dus ze zorgden voor een knallend einde. 

    Na drie jaar wachten, bracht Two Door Cinema Club op 21 juni 2019 hun vierde album ‘False Alarm’ uit. Toch zijn hun bekendste hits nog steeds te vinden op hun debuutalbum ‘Tourist History’. Deze zomer kon je Two Door Cinema Club nog zien op Rock Werchter en maandagavond stonden ze in AB.

    Spetterende Start, met een enkele aarzeling

    De avond startte sterk met voorprogramma Circa Waves. Zij hadden duidelijk een grote entourage bij. Het publiek riep voortdurend naar de band en er ontstond zelfs een heuse (mini-)moshpit. Indie rock is niet meteen het muziekgenre waar je dat op zou verwachten.

    Toen na het voorprogramma de rode micro’s werden geïnstalleerd, wist je dat Two Door Cinema Club bijna zou opkomen. De spanning in de zaal begon te stijgen. Toen de band met hun bij elkaar passende witte schoenen (let op de details) opkwam, begonnen ze meteen met een van hun nieuwe nummers, ‘Talk’. Zoals het een goed Belgisch publiek betaamt, waren de fans eerst nog wat afwachtend. Er werd wel meegezongen, maar nog niet uit volle borst.

    Versleten gitaar

    Dat kon AB niet lang volhouden, want bij het tweede nummer ‘Undercover Martyn’ ging de zaal helemaal los. Dat hielden ze vol bij ‘I Can Talk’ en ‘Are We Ready? (Wreck)’. Toen ze ‘This Is the Life’ inzetten, kon het publiek dat alleen maar beamen. Concerten: dat is het goede leven.

    Two Door Cinema Club
    © Anne de Nijs

    Toen het romantische ‘Cigarettes in the Theatre’ begon, zag je het publiek glimlachen. Two Door Cinema Club weet duidelijk perfect hoe ze een publiek kunnen meekrijgen. Zanger Alex Trimble staat te spelen op zijn versleten gitaar en drinkt tijdens de nummers door van een groot glas witte wijn. Het zorgt ervoor dat je meteen mee bent met hun verhaal.

    Minder enthousiasme bij laatste album

    Doorheen de set kon je merken dat de nummers van het laatste album op minder enthousiasme konden reken bij het publiek. Zo vroeg Trimble aan het einde zelfs of het oké was of ze nog een laatste nieuwe nummer speelden. De enige verklaring hiervoor is dat het album te recent is en geen grote hits heeft meegebracht. De songs werden nochtans met veel liefde gebracht door de band. Toch scoorden oude klassiekers zoals ‘What You Know’ en ‘Something Good Can Work’ duidelijk beter.

    Two Door Cinema Club
    © Anne de Nijs

    Hoewel de band het relatief simpel houdt tijdens concerten, ga je je toch niet vervelen. Ze hebben een natuurlijke aanleg voor drama, wat zeer amusant is. Alex Trimble is een expert in het uitbeelden van zijn nummers tijdens het zingen. Hij trekt vreemde gezichten en maakt bewegingen die nogal overdreven zijn. Toch komt het enorm natuurlijk over.

    Beste show

    Aan het begin van de show vertelde de band dat het de laatste show van de Europese tour was. Daarom vroegen ze om te proberen er het beste van te maken. Naar het einde toe kwamen ze daar op terug. Trimble zei dat we duidelijk niet moesten proberen, want dat het veruit de beste show was. Hij was duidelijk geëmotioneerd. Hij eindigde zijn betoog met: “This is f*cking awesome!” Het publiek was dan ook heel beweeglijk. Er werd gedanst, geduwd en met bier gegooid. Op het einde van de avond plakte je daardoor zelfs aan de grond.

    De set eindigde met het poëtische ‘Sun’. Het publiek zong de tekst helemaal mee en danste erop los. De band nam afscheid van het publiek, en aangezien Two Door Cinema Club een groep is die niet aan encores doet, vertrok iedereen huiswaarts.

    Two Door Cinema Club is live een heel sterke band. Ze gaan al jaren mee, en kunnen dat ook nog jaren blijven doen. Hun opzet is heel simpel, maar toch blijft het boeiend. Ook is het duidelijk dat de band het publiek waardeert, wat altijd een leuk gevoel is. Het enige nadeel was hun belichting. De kleuren waren goed, aangezien ze bij de albumkleuren passen, maar ze gingen soms wat ver met hun flikkerende lichten. Je moest je ogen daardoor dichtknijpen, wat natuurlijk minder fijn is. First world problems, right?

    Lees Meer

    Advertentie