More

    Contactopsporing faalt opnieuw: “Stalen zijn mogelijk omgewisseld”, en urenlang samengezeten, maar toch geen hoog risico-contact

    -

    Vier uur lang samengehokt in een woonkamer. Niet geventileerd, zonder mondmaskers en niet steeds met de nodige afstand. Toch was dat volgens contact tracing geen risicovol contact.

    Maandagavond, 17 uur. Via een berichtje op sociale media kreeg ik hetgeen waar niemand op zit te wachten: “Ik heb positief getest op corona. Bel even naar jullie huisarts.” Twee dagen eerder, op zaterdagavond, zaten we met z’n vieren een viertal uur samen op een appartement. Niet-geventileerd, zonder mondmaskers en zonder anderhalve meter afstand. Achteraf bekeken niet het snuggerst, maar het was nu zo. Het begin van een quarantaine die uiteindelijk vijf dagen zal duren. 

    De zware last die quarantaine heet

    Voor wie huisgenoten heeft, is quarantaine geen prettige bedoening. Zo is de lijst van te nemen maatregelen lang. Iedere ontsnapte speekseldruppel kan namelijk de bron van een nieuwe besmetting zijn. Om het risico te verlagen, draagt men best ten allen tijde een mondmasker in huis, eet men apart en wordt de badkamer en het toilet na gebruik gepoetst. Ook ben je best voorzichtig met het gebruikte bestek en borden. Het brengt je bij iedere stap in gemeenschappelijke delen in opperste staat van alertheid. Heb ik wel mijn handen gewassen? Zou ik wel een nieuwe koffie halen? Want een koffie in quarantaine is niet de koffie die je kent. Je mogelijke virusdeeltjes dwarrelen in het rond, je raakt een keukenkast aan, het koffieapparaat. Je creëert een onnavolgbare reeks van besmettingsbronnen. Een zware last die op je schouders drukt, samen met de angst om anderen te besmetten.

    Gelukkig waren we amper twee dagen na het contact op de hoogte. Want bedenk u maar eens waar u de laatste dagen heeft uitgehangen. Wie u mogelijk al besmet kan hebben? Het is daarom dat snelle contactopsporing van cruciaal belang is, maar waar ditmaal opnieuw iets aan schortte. Noch ikzelf, noch iemand anders van het betrokken viertal werd gecontacteerd. Niet omdat onze gegevens niet werden doorgegeven, maar wel omdat de betrokken contact tracer ons niet als een hoog risico-contact beschouwde. Dat betekent dat we door contactopsporing nooit ingelicht werden en dat we tot vandaag de dag hadden kunnen bijdragen aan een nieuwe reeks besmettingen.

    Hoog risico-contacten zijn volgens de protocollen van Sciensano:

    • personen die een contact hebben van minstens 15 minuten binnen een afstand die kleiner is dan anderhalve meter, bijvoorbeeld in een gesprek;
    • personen die meer dan 15 minuten in eenzelfde kamer of gesloten omgeving waren met een patiënt, zoals huisgenoten;
    • personen die direct fysiek contact hebben met een COVID-19 geval; 
    • personen die in direct contact zijn geweest met lichaamsvloeistoffen van iemand met COVID-19, zoals tijdens het zoenen of mond-op-mond beademing, of contact met braaksel, stoelgang, slijmen, enz.;
    • een zorgverlener die in contact kwam met een COVID-19 geval tijdens de zorg of medisch onderzoek, binnen een afstand van anderhalve meter zonder de aanbevolen persoonlijke beschermingsmiddelen;  
    • personen die samen met een patiënt hebben gereisd in eender welk transportmiddel, zittend binnen twee zitplaatsen (in eender welke richting). 

     

    Volgens de laatste protocollen van Sciensano is iemand een hoog risico-contact als er sprake was van een contact dat minstens 15 minuten duurde, zonder de nodige afstand. Bijkomende voorwaarde is dat het contact bij een patiënt met symptomen plaatsvond binnen een tijdspanne van 2 dagen voor het begin van de symptomen tot het einde van de besmettelijksperiode.

    Voor wie positief test, maar asymptomatisch is, geldt een andere regeling. Daar is de periode van 2 dagen voor de staalafname, tot 7 dagen na de afname van belang. Wie de voorwaarden naast onze persoonlijke situatie legt, staat dan ook perplex. Zo zaten we zaterdagavond met z’n vieren urenlang samen met een patiënt die twee dagen later een positieve testuitslag kreeg, maar asymptomatisch was. De test van onze ‘patiënt zero’ was op donderdag afgenomen, twee dagen voor ons contact, op het einde van een quarantaineperiode na terugkeer uit een reis. Het was de tweede test na negen dagen quarantaine met zijn vriendin, maar op zaterdag was het resultaat nog niet binnen. Zijn vriendin kende zaterdag wel het resultaat van haar tweede test: negatief. Verkeerd, maar ergens wel menselijk dat je dan na bijna twee weken quarantaine – zonder symptomen en met een negatief-geteste partner – het huis wilt verlaten.

    Toen ik de situatie aan mijn huisarts uitlegde, reageerde die als volgt: “als jullie geen hoog risico contact zijn, dan weet ik het ook niet meer.” De enige logische verklaring is dan ook een verkeerde interpretatie van de protocollen of een miscommunicatie tussen tracer en patiënt, beide even gevaarlijk in geval van een besmetting. 

    Vals positief

    Al is dat nog niet alles. Vlak na het positieve resultaat werden de familieleden en vriendin van onze COVID-19 positieve vriend getest. Het resultaat maakte de zaak merkwaardig. Alle betrokkenen legden een negatieve test af. Twee nieuwe testen bij onze ‘patiënt zero’, ingestuurd naar twee onafhankelijke labo’s, bleken in de loop van de week beiden negatief. Dat betekent dat ofwel de mate van besmettelijkheid laag was, zodanig dat niemand besmet geraakte. Of veel waarschijnlijker, dat er iets verkeerds gebeurde met de stalen.

    Zo vertrouwde aan anonieme bron ons toe dat er af en toe iets verkeerd loopt bij de verwerking van de stalen binnen de labo’s. Menselijk, maar loopt er dan iemand anders rond met een positief resultaat, zonder dat hij of zij ervan weet? Dat blijft een raadsel. Onze quarantaine zit er alvast op, niemand was daadwerkelijk besmet.

    Advertentie
    Advertentie

    Lees Meer

    Advertentie